Door: Brendon Cook, Chief Technology Officer, Blackline Safety
"Er is leiderschap nodig om de veiligheid te verbeteren."
De woorden van Sir Jackie Stewart, drievoudig wereldkampioen Formule 1, belichamen perfect zijn bijdrage aan de topracerij. Ondanks al zijn verwezenlijkingen en onderscheidingen tijdens zijn veelbewogen negenjarige carrière was een van Stewarts grootste verdiensten voor de autosport zijn zeldzame, maar cruciale focus om de sport vooruit te helpen door de veiligheid voor de coureurs, hun teams en de toeschouwers te verbeteren.
Wat vandaag misschien een voor de hand liggende doelstelling en verwachting lijkt, veiligheid was niet altijd de topprioriteit van de Formule 1, aangezien tragedies en sterfgevallen in de beginjaren heel gewoon waren.
Stewart zelf had te lijden onder een crash tijdens de Belgische Grand Prix van 1966 waarbij hij vastzat in zijn Formule 1 BRM en doordrenkt was met brandstof, terwijl hij merkte dat het medisch centrum van het circuit bedekt was met sigarettenpeuken. De redding duurde meer dan 20 minuten - een tijdspanne die vandaag de dag onvoorstelbaar lijkt, niet alleen voor de racerij, maar voor vrijwel elke bedrijfstak en elk scenario.
De crash van Stewart in 1966 is slechts één voorbeeld van de manier waarop de Formule 1 in die tijd met veiligheid omging. In 1968 verloor de sport vier coureurs in vier maanden - een verontrustende trend die Stewart vastbesloten maakte om een campagne op te zetten om de veiligheid voor huidige en toekomstige coureurs te verbeteren.
In de jaren die volgden was Stewart de drijvende kracht achter veranderingen in de Formule 1, hij pleitte voor talloze verbeteringen en leidde verschillende boycotten van races om de sport vooruit te helpen. Zoals met de meeste veranderingen, werden zijn inspanningen niet altijd verwelkomd, vooral in een sport die een sterk kijkerspubliek en winstgevendheid had gekend, maar hij zette door en behaalde groot succes in zijn zoektocht naar verbeterde veiligheid.
In de afgelopen 50 jaar heeft de Formule 1 verschillende veranderingen doorgevoerd die de veiligheid van de coureurs exponentieel hebben verbeterd, mede dankzij de passie en het leiderschap van Stewart. Van de verbetering van de vangrails, medische faciliteiten, racepakken en de auto's zelf, tot de integratie van veiligheidsmarshals, verplichte veiligheidsgordels, integraalhelmen, snelheidslimieten in de pitlane en nog veel meer, de Formule 1 heeft een lange weg afgelegd sinds de jaren '60 en '70.
Dankzij deze innovaties kunnen bestuurders met meer vertrouwen aan wedstrijden deelnemen in de wetenschap dat ze veel veiliger zijn dan in het verleden en dat ze vaak met minimale verwondingen wegkomen als er toch zware ongelukken gebeuren. Maar juist daarom heeft Stewart regelmatig gewaarschuwd voor een andere bedreiging van de veiligheid, en misschien wel de grootste van allemaal - zelfgenoegzaamheid.
In een interview met ESPN in 2012 wees Stewart op voorbeelden uit het dagelijks leven die aantonen dat wanneer je risico's neemt, er uiteindelijk een duur zal blijken te zijn.
"Helaas zegt de wet van de gemiddelden dat er vroeg of laat een vliegtuigongeluk gebeurt... er zijn treinongelukken en veerboten die zinken zonder dat daar een goede reden voor is. Ze varen elke dag in de haven van Sydney... in New York... en in allerlei steden, maar [als] je om wat voor reden dan ook de vrijheid hebt genomen om de veerboot met te veel mensen te vullen, heeft iemands overmoed plotseling een tragedie veroorzaakt."
Stewarts benadering van veiligheid en de verbeteringen in de Formule 1 vertonen niet alleen parallellen met het leven van alledag, maar ook met verschillende industrieën die personeel in dienst hebben dat tijdens het werk voortdurend met veiligheidsrisico's wordt geconfronteerd.
Een gemeenschappelijke factor tussen deze beroepen is de verantwoordingsplicht. Stewart beschouwt zowel de coureurs als de sport als gelijkwaardige partners met cruciale verantwoordelijkheden om de veiligheid te verbeteren. Coureurs moeten rigoureus de strijd aangaan en zich tegelijkertijd bewust blijven van de veiligheidsrisico's van openwielracen op de baan, en de sport moet manieren blijven vinden om ervoor te zorgen dat coureurs elke race ongedeerd finishen.
Hetzelfde geldt voor industriële organisaties en werknemers - leiders moeten veiligheid als een topprioriteit beschouwen en beleid en processen invoeren die de veiligheid bevorderen, terwijl werknemers de richtlijnen voor werkzaamheden in faciliteiten en in het veld moeten begrijpen en volgen. En beiden moeten ervoor zorgen dat, hoeveel tijd er ook verstrijkt zonder incidenten, zij de dreiging van zelfgenoegzaamheid vermijden. Bedrijven proberen elke dreiging van zelfgenoegzaamheid aan te pakken door voortdurend over veiligheid te praten via momenten, berichtgeving, bewegwijzering en beoordelingen voordat het werk wordt uitgevoerd.
Verder is veiligheid niet altijd een populair onderwerp wanneer het concurreert met de wens van een team om te winnen. De Formule 1 introduceerde Halo om coureurs te beschermen tegen mogelijk hoofdletsel, dat bijdroeg aan het tragische verlies van Ayrton Senna, veel te vroeg. Zoals met veel veranderingen in de autosport regelgeving, werd Halo ontvangen met een mate van controverse van zowel teams als fans, maar werd in 2018 geïntroduceerd om het veiligheidsniveau te verhogen. Later dat jaar oordeelde de FIA Global Review dat Halo waarschijnlijk ernstig letsel had bespaard aan coureur Charles Leclerc, in een spectaculaire crash bij een race in België.
In het bedrijfsleven worden veiligheidsinitiatieven en de daarmee gepaard gaande noodzaak om veranderingen door te voeren ook niet altijd met enthousiasme ontvangen. Maar door het belang van veiligheid in te zien en te beseffen dat veiligheid een pijler is van operationele uitmuntendheid, is het mogelijk om de energie binnen de teams te heroriënteren naar een gemeenschappelijke richting, zodat iedereen efficiënt, vol vertrouwen en veilig vooruit blijft gaan.
Of u nu een Formule 1-coureur bent, een topman in de olie- en gasindustrie of een ambachtsman op een bouwterrein, veiligheid is aan de orde van de dag in ons dagelijks leven. Van de groene vlag tot de geblokte vlag worden we geconfronteerd met veiligheidsrisico's, en afhankelijk van hoe we ons hebben voorbereid om ze aan te pakken, zal de dag eindigen in een crash of een succesvolle onderneming.
Stewarts focus en toewijding aan veiligheid belichamen het doel van Blackline Collective. Hoewel we allemaal een andere achtergrond, plaats en vakgebied hebben, is leiderschap - zoals Stewart deelde - de gemene deler bij het benaderen en aanpakken van veiligheid.
Net als in de Formule 1 mag veiligheid geen concurrentievoordeel zijn. Blackline Collective fungeert als platform dat organisaties en leiders met elkaar verbindt om samenwerking aan te moedigen, zelfgenoegzaamheid te voorkomen en te inspireren tot verandering die de veiligheid van elke bedrijfstak vooruitbrengt en iedereen veiliger maakt. Het verhaal van Sir Jackie Stewart is er een waar we allemaal van kunnen leren om onze veiligheidsprogramma's te verbeteren en onze mensen het vertrouwen te geven dat ze nodig hebben om hun werk te doen en ongedeerd naar huis terug te keren.
